Y realmente no sabemos lo mucho que lo echamos de menos hasta que estamos allí. Lo primero que hace Mica al pisar el suelo es correr sin parar alrededor del coche (yo le llamo sirocos) y me dice (no en palabras) “llévame al campo, a la montaña a todas partes, no quiero estar en casa, solo para comer y dormir”
Lo primero que hacemos al dejar las maletas es ir a los campos que rodean el camping y se pone a correr como una loca, jugamos con el frisbee, con los palos o si se encuentra con vacas o caballos, pastorea un poquito, también aprovechamos para practicar algunos truquillos y hacer ejercicios de control.
Después de todo un día de lluvia nos despertamos con unas vistas más bien invernales y no primaverales.
Y para los que se han quedado con ganas de saber como acaba… próximamente publicaremos la segunda parte.
1 comentario:
Buff!!! Quanta neu, quin fred!! pero alhora que divertit!!! La Mica i vosaltres hos deurieu passar d'alló més be. Ja he vist la última foto, dona gust acabar aixi el dia. Besitos
Publicar un comentario